Orfeusz

- Słuchajcie, słuchajcie! Z dalekich krain przybył do nas wielki bard! Jeśli posłuchamy uważnie, może opowie nam jakąś historię o bogach i herosach! Może umili życie opowieścią z wielkiego świata...

Historię wam zacytuję

O kunsztu wielkiego mężu,

Co żonę swą tak miłuje,

Która stanęła na wężu.

Historię miłości cudnej,

O wszystkim czego dokona.

Losu naturze marudnej.

Jak śmierć sztuką pokona.

- Kto to?! Kto?!

- Ciii.....!

Syn muzy Kaliope pięknej,

Orfeusz z muzyki znany

Eurydyki nimfy leśnej

Mąż, bez końca zakochany.

Żyli ze sobą szczęśliwie

Dopóki Arysteusz raz,

Oczy utkwiwszy w niej tkliwie

Z pogonią nie ruszył przez las.

Biegnie więc już Eurydyka,

Przez knieje bez żadnej drogi

I prześladowcy umyka,

Nie patrząc wcale pod nogi.

Wolna nim chwila minęła

Lecz inna jest wola losu.

Nimfa na żmii stanęła –

Stanęła u bram Hadesu.

Jej mąż przybity rozpaczą

Już na ratunek wyrusza.

Wszyscy odwagę zobaczą,

Harfa to broń Orfeusza.

- Czemu nie wziął miecza?! Albo włóczni?!

- Ciiicho! Daj skończyć!

Schodzi z muzyką pod ziemię,

Której tam wszyscy słuchają:

Syzyf i danaid plemię

Swoje prace przerywają.

I grał długo, bez wytchnienia,

Aby u władców wybłagać

Trochę przychylne spojrzenia

I żony móc się domagać.

- Nie uda mu się!

- Czekaj...

Więc obydwoje w zachwycie

Są Hades i Persyfona.

Dają Eurydyce życie,

Wróci z Orfeuszem żona...

Lecz jest tylko jedno ale,

Aż przekroczą bramy świata

On nie obejrzy się wcale,

Choćby mieli iść przez lata.

Więc ruszyli wraz do domu

On na przedzie, ona za nim,

I nic nie mówiąc nikomu

Przez pustkowia mrocznych krain.

I wychodzą coraz wyżej,

Już w oddali świat majaczy,

Już do życia coraz bliżej,

Już niedługo ją zobaczy.

- I żyli długo i szczęśliwie...

- Nie.

Lecz Orfeusz z wątpliwości

I nieświadom zagrożenia

Twarz ku niej zwrócił w miłości –

Stracił ją bez przebaczenia.

Eurydyka znów nieżywa

Tym razem już bez odwrotu.

W mitologii tak już bywa

Znikneła szansa powrotu.

A on niczym różni święci

Zginął cicho z kobiet ręki,

Którym dał wyraz niechęci

Mimo całej swojej męki.